Aangepast beleid voor zon en schaduw

• De gemeente heeft geen invloed op de hoeveelheid zon van buitenruimtes. Van invloed is bijvoorbeeld: begroeiing in tuinen, vergunningsvrije bouwwerken en lichtreflectie van omringende gebouwen.
• Een ander voorbeeld is het toetsen bij balkons. Wanneer een balkon een dichte balustrade heeft, kan er op de vloer geen bezonning zijn, waardoor het snel niet aan het beleid voldoet. Toch kan het balkon wel een aangename plek zijn om van de zon te genieten.
• Uit overleg met andere grote steden blijkt dat ook zij werken met het toetsen van de bezonning aan de gevel.
• Vaak liggen de verblijfsbuitenruimtes zoals terrassen in tuinen of balkons direct aan de gevel van de woning. Wanneer de gevel van een woning voldoet aan de bezonningsnormen, krijgt de aangrenzende buitenruimte goede bezonning. Deze benadering voorkomt ingewikkelde en niet realistische beoordelingen.
   

• We bekijken de afwijking relatief, in plaats van een harde grens. Dat wil zeggen dat we de vermindering van bezonning in relatie tot de hoeveelheid bezonning van een woning beoordelen.
• Uit overleg met de andere grote steden blijkt dat ook zij een afwijking van 15%  van de bezonningsduur acceptabel vinden.

Meer dan 15% afwijken van de bezonningsduur vraagt om een nadere afweging ten opzichte van  alle belangen voor de stad.

Criteria tot afwijken zijn: 

• Is er een relatie met een HOV-as / -knooppunt, of
• Is er een directe relatie met een (wijk)winkelcentrum;
• Zo ja, dan moet er ook een groene openbare verblijfsplek op 200m hemelsbreed vanaf de grens van het perceel aanwezig zijn.